جهانگیر ملک، در بیست و نهم بهمن ماه سال ۱۳۱۱ در تهران خیابان ری، به دنیا آمد. وى پس از طى دوران كودكى و گذراندن تحصیلات ابتدایى، وارد دبیرستان دارالفنون شد و موفق به اخذ دیپلم از این دبیرستان گردید. علاقمندی او به نوازندگی تنبک از همان دوران تحصیل در دبیرستان شروع شد. حسین تهرانی نوازنده بزرگ تنبک در همسایگی آنها در کوچه آبشار منزل داشت و چون از استعداد و علاقه جهانگیر مطلع شد، تدریس تنبک به او را آغاز کرد.
ملک در سال 1332 در جمع دوستانه‌ای با علی تجویدی آشنا شد و به درخواست وی قطعه‌ای را اجرا کرد. تجویدی که تحت تاثیر شیوه نوازندگی او قرار گرفته‌بود، او را به رئیس وقت رادیو، مشیر همایون شهردار معرفی می‌کند. پس از این جریان است که ملک 21 ساله به ارکسترهای شماره یک به رهبری حسینعلی ملاح و مهدی مفتاح، ارکستر شماره دو به رهبری مجید وفادار و علی تجویدی، ارکستر شماره سه به رهبری پرویز یاحقی و همایون خرم، ارکستر شماره چهار به رهبری عباس شاپوری، ارکستر شماره پنج به سرپرستی بزرگ لشکری و ارکستر شماره شش به رهبری حبیب الله بدیعی دعوت به همکاری و نوازندگی می‌شود.
او پس از تشکیل ارکستر گلها به دعوت حبیب الله بدیعی، همزمان با امیر ناصر افتتاح به نوازندگی در این ارکستر می‌پردازد، تا سال ۱۳۵۷ که با وقوع انقلاب کار و فعالیت او به مدت ۱۰ سال به تاخیر می‌افتد. پس از آن به دلیل شرایط به‌وجود آمده به خانه‌نشینی ناخواسته این هنرمندان انجامید و اگر کاری هم ضبط شد اغلب به صورت خصوصی بود.
ملک را می‌توان یکی از پرکارترین هنرمندان موسیقی ایران برشمرد.

از همکاری‌های ملک با رادیو می‌توان به برنامه‌های گلهای جاویدان، گلهای تازه، گلهای رنگارنگ، یک شاخه گل، برگ سبز و شاعران قصه می‌گویندو نیز برنامه تکنوازان اشاره کرد. برنامه تکنوازان که زیر نظر محمد میرنقیبی اداره می‌شد از شماره ۱۰۱ شروع و تا برنامه ۷۷۸ اجرا و ضبط شد. در این میان ملک بعنوان نوازنده در حدود پانصد و پنجاه برنامه شرکت داشت.

همکاری جهانگیر ملک با رادیو تا آخرین روزهای حیاتش ادامه داشت. او علاوه بر اجراهای رادیویی، در جشنواره‌های موسیقی و برنامه‌های مختلفی در تهران و شهرستان‌ها به اجرای برنامه پرداخت و کنسرتهایی را به نفع مسلولین بیمارستان ابوحسین، بیماران امین‌آباد، ندامتگاه دادگستری و دانشگاه تبریز به اتفاق هنرمندانی چون علی تجویدی و حسین تهرانی برگزار کرد. او کنسرت‌هایی را در کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان، آلمان، شوروی، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، افغانستان، کویت، عربستان و یمن، برگزار کرد. او همچنین با شرکت در جشن‎‌های نوروزی دانشجویان ایرانی مقیم اروپا و امریکا برای شناساندن موسیقی کشورش با همکاری دیگر دوستان هنرمند خود تلاش فراوان کرد.